Yaralı Gönlü Sevmekten Bıkmadı,bekledi hayatı dört gözle sarıldı..Sevecekti ve mutlu olacaktı..Aşktan ağlamak, karamsar olmak en büyük tutkusuydu onun… Yaşamayı çok seviyor biri ölümden bahsetse tepki veriyordu..Kimsenin Üzülmesini istemiyor,üzülenleri Sevindirmek İçin elinden Geleni Yapıyordu… Sevinçli,güler yüzlü idi.. Taki O ses Gelene dek..
Yüreği Sevgiye muhtaç, sevinçli, güler yüzlü O.. Artık o Gülmüyordu tam aşkı bulmuşken azrail yanıbaşındaydı... Canını alacaktı çok üzgündü…
Dedi ki ;
-Şimdi Sen beni öldürecekmisin..
Evet
-Ama Ben ama ben neyse boşver.
Söyle lütfen dinliyorum seni..
-Hani Şimdi sen benim canımı alacaksın ya peki onun sonu ne olacak..?
Sen Halen onumu düşünüyorsun..
-Evet onu düşünüyorum..Ben öldükten sonra o ne hale gelir biliyormusun..
Napayım ben..! ama emir böyle..
-Sende Haklısın sana kızamam ki..Son Bir İsteğim var..Desem yaparmısın..
Tabi neden olmasın,Son dilek benim için emirdir..
- Aşkların en güzelini ona tattıracaksınız..
Dedi ve Bir daha açamayacak Gözlerini kapatırken dudaklarında ki Son sözü AŞK’tı…
